Początkowo reżyserem miał być Stanley Kramer, jednak zrezygnował po dwóch tygodniach. Powodem była rozbieżność jego wizji dotyczących filmu z nakreślonymi przez scenarzystów.
Steve McQueen miał zagrać główną rolę, ale po przeczytaniu scenariusza zrezygnował, gdyż uznał go za bardzo słaby.
Grób w Southby posiada złą datę na nagrobku - 3 kwietnia 1913. Powinien być oczywiście 1912 rok.
Kiedy kapitan Prevlov przelatuje nad Titanicem widzimy go w śmigłowcu Bell "Huey" UH-1H, pomalowanym na oliwkowo z czerwoną gwiazdą komunistyczną. Jest to wielki błąd, gdyż Rosjanie nigdy nie korzystali z amerykańskiego sprzętu.
W "Titanicu" z 1997 roku widzimy, że statek przepołowił się i zatonął w dwóch częściach. Ten film nakręcono przed odkryciem wraku przez Boba Ballarda w 1985 roku. Mimo relacji świadków, że Titanic zatonął w dwóch częściach, postanowiono zbudować jednoczęściowy model, co mija się z rzeczywistymi faktami.
Pod koniec filmu, Seagram robiąc notatkę do Sycylijskiego Systemu Obrony, mówi "Caesarian" zamiast "Sicilian".
Podczas sceny kiedy zespół analizuje syrenę odzyskaną z wraku, zaważają, że instrument został wręczony właścicielowi po "trzech latach służby na Olympicu". RMS Olympic był siostrzanym statkiem RMS Titanica i był zwodowany w 1910, a do służby wszedł w 1911, więc przed zatonięciem Titanica (1912), nikt nie mógł odbyć trzech lat służby na Olympicu.
Ruch uliczny za Daną Seagram biegnącą do Pitta po ulicy zmienia się (zatrzymuje, potem rusza).
Titanic miał tylko 2 maszty. W scenie wynurzenia wraku widać jednak 4 maszty: przedni, 2 dodatkowe, mniejsze (po jednym z każdej strony przedniego) oraz tylny.
Holowniki, które biorą Titanica na hol są holownikami z przystani, a nie holownikami oceanicznymi. Takie statki nie byłyby bezpieczne tak daleko na morzu, gdzie Titanic został zlokalizowany. W dodatku, metoda holowania Titanica była taka jaka jest używana w przystaniach lub na stosunkowo spokojnych wodach. Nie byłoby to bezpieczne na pełnym morzu, gdzie fale sprawiłyby, że krótkie, lekkie holownicze liny zerwałyby się.
Podczas umieszczania i uzbrajania wybuchowych sond, dwa razy sonda umieszczona jest z zupełnie różnym numerem od tej, która jest natychmiast uzbrojona.
Film nakręcono w St Ives (Anglia, Wielka Brytania), Kalkarze (Malta), Paleo Faliro (Grecja), Sterling, Leesburg (Wirginia, USA), Los Angeles, San Diego (Kalifornia, USA), Waszyngtonie (Dystrykt Kolumbii, USA), Valdez (Alaska, USA), Nowym Jorku (Nowy Jork, USA) i na Oceanie Atlantyckim,
Autorowi książki "Wydobyć Titanica" (na której kanwie nakręcono film) Clive'owi Cusslerowi tak nie spodobał się film, że odmówił sprzedaży praw do ekranizacji kolejnych książek o przygodach Dirka Pitta. Jednak, po 20 latach sprzedał prawa do trzech powieści. "Sahara" z 2005 roku także jednak nie przypadła Cussler'owi do gustu.
Model Titanica został zbudowany za 350 tys dolarów. Kiedy został ukończony odkryto, że był on zbyt duży dla basenu, w którym miały być kręcone zdjęcia. Wobec tego musiano zbudować większy basen, którego koszt wyniósł 6 milionów dolarów.